Beeldend woordenboek
Voor deze opdracht moesten we een beeldend woordenboek maken. Dat hield in dat we een bepaald aantal kunsttechnische termen moesten uitleggen door middel van een kunstzinnig voorbeeld.
Om te beginnen heb ik twee moodboards gemaakt om wat inspiratie op te doen. Hieraan viel het me op dat ik veel plaatjes van collage art had opgeslagen. Daarom had ik besloten om hier iets mee te doen in mijn beeldende woordenboek.
Vervolgens ben ik aan de slag gegaan met het brainstormen over termen die ik kon verbeelden. Mijn aanpak was als volgt: eerst scheurde ik zoveel mogelijk plaatjes uit die ik mooi vond uit oude tijdschriften. Zodra ik geïnspireerd was, schetste ik hierbij een het idee. Vervolgens ging ik op zoek naar een passende term.
Dat wordt door sommigen misschien gezien als valsspelen, maar ik vond het een creatieve oplossing, nadat ik er erg tegen aan liep om iets bij een droge term te bedenken.
Daarna was het tijd om mijn schetsen daadwerkelijk om te zetten naar collage art. Hiervoor gebruikte ik dus de eerder benoemde tijdschriften. Het was soms, ondanks de schetsen, moeilijk om tot het goede beeld te komen. Uiteindelijk was het een kwestie van heel veel proberen en heel veel tijdschriften doorbladeren.
Om aan te duiden welk begrip bij welk kunstwerk hoorde heb ik achter elke collage een a4 van beige karton geplakt. Hierdoor had het werk een neutrale achtergrond, waardoor de kleuren er mooi uitsprongen en had ik plek voor het benoemen van het begrip.
Iets waar ik tegen aan liep was zeker wel het boekbinden. Hoe ging ik zulke grote werken, maar dunne papieren bij elkaar binden? Uiteindelijk heb ik eigenlijk meer voor een omhulsel gekozen, dan om daadwerkelijk een rug in te binden of iets in die richting. Hierdoor wist ik zeker dat de kunstwerken beschermd waren zonder dat het bindwerk ze kon beschadigen.
Ook heb ik als titel van het “boek” ervoor gekozen om losse letters uit te knippen uit kranten en dergelijke. Hierdoor kon ik mooi mee gaan in het thema van de inhoud van het “boek”.
Ik vond deze opdracht heel erg leuk om te doen, omdat het meerdere kleine werkjes waren. Hierdoor had ik de kans om steeds weer iets nieuws te maken. Dat bracht wel met zich mee dat ik zo nu en dan ertegenaan liep om weer iets te bedenken. Op een gegeven moment vond ik het heel moeilijk om dingen te bedenken die te koppelen waren aan de begrippen. Desondanks is het me toch gelukt. Vaak hielp het om alles eventjes weg te leggen en de volgende ochtend er met een frisse blik naar te kijken.
Ik vind het echt super jammer dat ik niet meer beelden heb van hoe de werken aan de binnenkant zijn geworden. Maar ik heb ze helaas ook niet meer in het echt. Gelukkig zijn er enkele werken te zien in het eerste gifje en bij de proces foto’s.
Profielwerkstuk: De rol van vrouwen in de filmwereld
Op de middelbare school moet iedereen altijd het beruchte profielwerkstuk maken. Een onderzoek waar meer dan 80 uur in zit, op een vraag die niet met ja of nee beantwoord kan worden. Nu heb ik wel vwo gedaan, maar wetenschappelijk onderzoek doen is voor mij niet een allergrootst pretje. Het was dus mijn bedoeling om dit op een creatieve manier aan te pakken. Gelukkig had ik kunst algemeen, kunst beeldend en kunst muziek in mijn vakkenpakket. Ieder moest namelijk de onderzoeksvraag koppelen aan een vak, om vervolgens aan een docent gekoppeld te worden.
Gelukkig deed ik deze opdracht niet in mijn eentje. Samen met Maartje Zeinstra hebben we besloten een profielwerkstuk te bouwen rondom kunst, omdat deze stroming vaak wordt onderschat. We waren op dat moment allebei geïnteresseerd in het studeren aan een film – of kunstacademie. Daarom hebben we ervoor gekozen om een documentaire te gebruiken als verslag.
Vervolgens kwam de moeilijke stap om een onderzoeksvraag te bedenken. We hebben zoveel mogelijk opgeschreven en kwamen er samen op uit dat vrouwen, naar ons idee, in de film worden achtergesteld ten opzichte van mannen. Dit was voor ons een perfecte link tussen onze interesse in de filmwereld en het feminisme.
Het was daarna ook zeker niet makkelijk om een plan van aanpak te maken. Hoe maak je een documentaire en waar te beginnen? Om te beginnen hebben we een gesprek ingepland met onze begeleider. Hij heeft ons erg geholpen met concreet op papier te krijgen wat we nou eigenlijk van plan waren. Hierbij hebben we de volgende notities gemaakt:
(Achteraf gezien hebben we het heel anders aangepakt, maar dat vind ik persoonlijk juist leuk om terug te zien.)
Om onze documentaire vorm te geven, hebben we zo snel mogelijk interviews ingepland. De moeder van Maartje had gelukkig via haar werk veel contacten. Daar waren we erg dankbaar voor en uiteindelijk hebben we een interview kunnen regelen met: Esther Schmidt (mede-oprichter van vrouwen in beeld), Chris Westendorp (filmmaker), Ashar Medina (scenario schrijver) en Jacqueline Blom (actrice). Het was in onze selectie erg belangrijk dat we zowel een man als een vrouw konden interviewen en op zoveel mogelijk filmgebieden. Dat is dus super goed gelukt!
We hebben onze deelvragen uitgewerkt tot interview vragen die onderbouwd werden door andere ondersteunende vragen over het onderwerp. Deze hebben we per persoon aangepast op hun werkgebied.
Dit was allemaal redelijk wetenschappelijk, maar zeker niet onbelangrijk. Toch begon het echt leuke werk wel toen we op pad gingen. Elke week vrijdag zijn we naar Amsterdam geweest en hebben we daar een interview gehouden. Ik heb een systeem camera van mijn vader kunnen lenen en die op een statief gezet. In het begin was het even zoeken naar de juiste instellingen, maar dat ging redelijk vlot. We gebruikten een statief en ik kon op de camera grid zien of het een mooie compositie was.
We liepen wel tegen een paar dingetjes aan. Zo was het soms erg rumoerig op de plekken waar we filmden. Als oplossing gebruikten we de dictafoon van onze telefoon als microfoon. Hierbij konden we de achtergrondgeluiden dempen. Daarnaast was het ook lastig dat we vaak filmden in natuurlijk licht. Dat hield in dat de felheid continu veranderde. Zo moesten we vaak checken of het nog een goede belichting was. We kwamen bij de nabewerking er helaas achter dat dit niet altijd het geval was en dit is zeker iets wat ik in de toekomst mee zal nemen.
De volgende hindernis die we tegenkwamen was het editen. We wisten eigenlijk niet zo goed waar we moesten beginnen, omdat we redelijk veel filmmateriaal hadden. Ons doel was om een film van ongeveer een halfuurtje te maken. De opbouw van onze vragen waren erg handig, omdat we hierdoor onze film heel goed konden indelen in drie deelvragen. Het was erg veel werk om alles te sorteren en te laten overlappen, zonder dat er te veel herhaling in terugkwam. We zijn hier ontzettend veel tijd aan kwijt geweest, maar het was wel echt heel vet om te zien hoe de documentaire tot vorm kwam. Tijdens het monteren, hadden we veel ideeën over de vormgeving. Eigenlijk waren we er alleen over het intro meteen uit dat we een compilatie wilden maken van bestaande films met (krachtige) vrouwen.
Na het schrijven van een lang verslag, waren we daadwerkelijk klaar. We hadden 92 uur in deze documentaire gestop (per persoon) en als we de tijd hadden, hadden we er waarschijnlijk nog veel langer aan gezeten, want ik heb het zo naar mijn zin gehad tijdens dit avontuur. Ik heb nieuwe ervaringen opgedaan, nieuwe dingen gezien en vooral een hoop geleerd. Het was ontzettend gaaf om meerdere mensen die daadwerkelijk in de filmwereld actief zijn, te spreken over hun ervaringen en opvattingen.
Tuurlijk zijn er een hoop dingen die ik achteraf anders zou doen. Licht, geluid en vooral technische dingen zouden stukken beter kunnen, maar ik ben alsnog ontzettend trots op hoe we onze interesses hebben laten leiden in dit project en hoe dat toevoegt aan de waarde die ik hecht aan dit project.
Hieronder is het eindwerk te zien. Ik zou aanraden om de eerste vijf minuten te kijken. Hierin is het beste te zien hoe de documentaire ongeveer in elkaar zit. Ook worden de geïnterviewden geïntroduceerd en wordt het onderwerp van de documentaire het duidelijkst belicht.
Examenopdracht: IMPAct
Voor mijn eindexamen kunst beeldend, waren er drie categorieën waar we uit konden kiezen. Ik heb uiteindelijk gekozen voor verhaal in beeld. Dit was een moeilijke keuze, omdat ik echt totaal geen idee had wat ik ging maken. Totdat ik een keertje op Pinterest zat en deze foto zag. Ik vond dit heel interessant, omdat het me heel erg liet nadenken over dat iedereen eigenlijk uit verschillende stukjes bestaat en zich soms kan voordoen als verschillende personen. Daarnaast heeft iedereen een andere impact op hoe je denkt en hoe je je voelt.
Ik vroeg me ineens af wat voor impact de mensen in mijn omgeving hebben en wat zij zouden willen dat hun impact op mij was.
Hierdoor kwam ik op het idee om een groot kunstwerk te maken en dit te verdelen in stukjes. Vervolgens kwam ik tot het plan om deze stukjes te verdelen over de mensen in mijn omgeving, om te zien wat ze hiermee zouden doen. Zo kon ik de opdracht koppelen aan de categorie: verhaal in beeld en zou mijn opdracht het woord impact uitbeelden.
Om het proces van mijn plan uit te werken heb ik ervoor gekozen om een korte film te maken, zodat ik zonder te veel woorden, toch uit kon leggen wat het doel van mijn kunstwerk was.
Het gene waar ik vooral tegen aan liep was planning. Ik was heel erg afhankelijk van andere mensen, waardoor ik de controle een beetje uit handen moest geven. Daarom heb ik bij de stukjes kunstwerk een uitleg en een deadline gegeven. Ze mochten alles doen met het stukje wat ze wilden, zolang ik het maar binnen twee weken terug kreeg.
Het kunstwerk zelf was een foto van mijzelf. Het ging tenslotte om de impact die mijn vrienden en familie op mij hebben. Uiteindelijk heb ik de stukjes verdeeld aan vier vrienden, mijn zus, mijn vader, mijn buurman en zelfs de rector van mijn middelbare school. Het middelste stukje heb ik intact gehouden, zodat er een duidelijk verschil was tussen before en after.
Global CIty
Voor deze opdracht was het de bedoeling dat we aan de hand van een “Global City” een kunstwerk maakte. Dat kunstwerk mocht uit van alles bestaan, zolang het maar uit meerdere onderdelen bestond. Zoals bijv. een fotoreeks of een schilderijen reeks. Ik heb uiteindelijk gekozen om drie fashion stukken te ontwerpen. Dit kwam, omdat ik erg veel intresse heb ik de mode wereld en het design proces erachter. Het leek me dus heel cool om dat een keertje zelf te proberen.
Eerst heb ik een lijstje met Global city’ s opgezocht en vanuit het fashion oogpunt viel Milaan voor mij het meest op. Hier heb ik dus een beetje onderzoek naar gedaan.
Ik vond dit een super leuke opdracht! het was heel leuk om een keer iets met mode te doen, omdat ik dat nog niet echt eerder had gedaan. Het was een leuk proces, maar ik had vaak erg veel moeite met photoshop. Uiteindelijk was het vooral een kwestie van heel veel proberen. Daarom heb ik daarin helaas niet veel van mijn proces kunnen laten zien. Voor de rest vind ik het ook heel gaaf dat ik één van de ontwerpen ook in het echt heb kunnen maken.
SKAteboard
I am so happy with how this project turned out. I really liked how I challenged myself to try something new. Eventhough that made the process a bit longer, I personally think it was totally worth it.
Foto serie Denemarken
In de zomer van 2024 ben ik met mijn gezin (inclusief aanhang) op vakantie gegaan naar Denemarken. Hier had ik alle tijd voor hobby’s dus ben ik bezig geweest met het experimenteren met een systeemcamera. Vroeger heb ik dit wel vaker gedaan, maar ik had het al een tijd een beetje verwaarloosd, dus had ik besloten dit weer op te pakken. We hebben tijdens de vakantie veel mooie plekken gezien. Ik was dus eigenlijk een keiharde toerist aan het uithangen. Ik had voor de rest niet perse een bepaald beeld in gedachten.
Ik heb gewoon heel veel foto’s gemaakt en de beelden die ik wel potentie vond hebben, heb ik bewerkt. Hieronder is steeds links the before en rechts the after te zien!
Er waren ook een paar foto’s waarvan ik geen goede before van heb en die zijn hieronder te zien.
Ik vond het super leuk om weer te experimenteren met fotografie. Het laat me op een andere manier kijken naar mijn omgeving en ik kan beter de kleine details waarderen. Ik heb geëxperimenteerd met editen en overlays. Dit is iets waaraan ik zeker nog veel wil werken. Uitvogelen hoe de verhouding tussen ISO, diafragma en sluitertijd werkt is geen makkie! Hieronder is ook nog een korte video te zien waarmee ik heb uitgeprobeerd. Het is niet perfect gelukt maar wel leuk om mee te knutselen hahah
Gehaakt topje Vera
Een vriendin, Vera, was in november jarig. Komende 6 maanden is zij voor haar tussenjaarreis in Azië. Daarom heb ik haar voor haar verjaardag een link gestuurd van een Pinterest bord. Op dit bord mocht ze allerlei topjes opslaan die ze mooi vindt en dan zou ik daarop gebaseerd een topje voor haar haken. Het was vrij duidelijk dat het een topje met twee cups zou worden en een onderkant met wat grovere steken. Daarom heb ik een design geschetst en ben daarmee aan de slag gegaan.
Ik ben begonnen met het maken van de cups. Dit had ik al wel eens eerder gedaan dus ik wist nog wel ongeveer hoe dit moest. Ik had een beetje een roest-kleurige wol gekozen, omdat ik weet dat deze kleur haar goed staat.
Daarna ben ik begonnen aan de onderkant. Hier heb ik afgewisseld tussen zo veel mogelijk verschillende steken. Hierdoor kwam er een leuk patroon tot stand. Door het maken van stokjes, waarbij je steeds een tussensteek overslaat, ontstaan een soort kleine gaatjes.
Helaas was op een gegeven moment de roestige kleur op. Ik heb echt overal gezocht, maar volgens mij wordt deze wol nergens meer gemaakt, dus ik moest wat anders bedenken. Ik heb een beige bol wol gekocht en deze gebruikt om een extra randje te maken.
Daarna had ik besloten om een leuk randje te maken met halve rondjes. Ik kon echter geen enkele youtube tutorial vinden die ik mooi vond. Ik heb ze allemaal geprobeerd, maar het was toch niet helemaal wat ik zocht. Daarom heb ik gewoon heel veel manieren geprobeerd. Uiteindelijk heb ik geïmproviseerd en werkte het verrassend goed. Ik haakte een vaste, half stokje, heel stokje, half stokje en weer een vast in 1 steek. Daarna sloeg ik steeds een steek over, zodat de wol niet zou gaan opkrullen.
Ik heb het hele topje afgemaakt met een beige randje. Daarna heb ik aan de achterkant een soortvan korset sluiting gemaakt, zodat Vera het topje net zo strak kan maken als ze zelf wil. Daarna heb ik nog een lang draadje aan de punten van de cups gemaakt, zodat ze ook het nekbandje kan personaliseren naar haar lichaam.
In het midden had ik wol overgelaten bij het hechten van de cups. Ik vond het echter een best wel leuk effect toen ik er een klein strikje van maakte. Dit gaf net was meer detail aan het topje. Ik vond dit een super leuk project en ik vond het heel rustgevend om eraan te werken. Het was wel even gedoe met het vinden van de wol. Ik vind het uiteindelijk best leuk geworden met die twee kleuren eigenlijk. Vera leek er ook heel blij mee te zijn en ze paste het topje ook helemaal goed. Dat maakt een project zoals deze voor mij eigenlijk nog leuker!
Referentiekader: schetsboekje
Op de website van WDKA staan veel tips over je portfolio. Hier heb ik natuurlijk even gekeken en toen was ik eigenlijk meteen al geïnspireerd. Bij het kopje “Tips en vragen die je jezelf kan stellen” staat namelijk het volgende:
Hierdoor realiseerde ik me dat ik helemaal niet zo veel kunstenaars ken en echt fan van ben als ik zou willen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een oud schetsboekje dat nog niet helemaal vol was. Ik werk namelijk momenteel bij een organisatie waar ik de huiswerkbegeleiding ondersteun. Hier helpen we leerlingen met verschillende leerstrategieën. Een belangrijke hiervan is samenvatten. Dus was mijn gedachte: als ik andere kunstenaars wil bestuderen, kan ik de stof (kunst) het best begrijpen en bekijken door middel van een samenvatting.
Maar hoe ging ik zomaar kunstenaars vinden? Ik besloot om Chatgpt voor iets goed te gebruiken!
Hieruit kwamen verschillende kunstenaars. Mijn idee was dus om gebaseerd op het werk van de voorgestelde kunstenaar, een schets en sfeerimpressie te maken. Om de een of andere reden heb ik het eerste werk gemaakt met een pakje van 12 kleurpotloden. Ik vond het dus wel zo eerlijk om alle schetsen hiermee te maken. Daarmee heb ik mezelf eigenlijk in de voet geschoten, want ik wist eigenlijk geen raad met kleurpotloden. Daarnaast kan ik natuurlijk niet zomaar het werk van iemand namaken, die er maanden aan gewerkt heeft, met alle media die dat persoon wilde. Maar dat is misschien ook wel het mooie van een samenvatting. Ik zou ook niet precies overschrijven hoe het in een aardrijkskunde boek zou staan, maar dat neemt niet weg dat het wel helpt de stof te begrijpen. Hierdoor ging ik veel gedetailleerder naar de kunstwerken kijken. Ik kreeg meer waardering voor het proces van de kunstenaar, omdat ik ineens zelf heb ervaren hoe lastig het is om iets te maken wat soms zelfs simpel kan ogen. Ik ben door dit project ook veel meer bezig geweest met het maken van abstracte kunst, en ontdekte hoe interessant ik dit eigenlijk vind. Er zit iets puurs in.
Ik heb geprobeerd elke dag een tekening te maken, maar dat heb ik heel eerlijk gezegd niet zo goed bijgehouden. Daarom deed ik er gewoon als ik de tijd had zo veel mogelijk. Ik heb best wel veel geleerd van dit project over andere kunstenaars, vaak mensen uit het buitenland. Chatgpt gaf namelijk vaak ook heel leuk een achtergrond verhaaltje. Ik was niet altijd even consistent met het bijhouden en mijn boekje is nog niet af, maar het is voor mij een super leuk work in progress. Ik zal net zo lang doorgaan als ik kan en misschien zelfs een nieuw boekje beginnen als deze vol is.
Naast het bijhouden liep ik er ook tegenaan dat het pigment van de kleurpotloden af ging geven aan de bladzijde eronder, wanneer ik op de achterkant druk uitoefende. Hierdoor waren sommige tekeningen een beetje rommelig geworden. Gelukkig kon ik dit makkelijk oplossen door het weg te gummen. Voortaan zal ik een papiertje tussen de tekeningen houden, om het te voorkomen!
shirt Lino snede
Een tijdje terug ben ik voor het eerst naar het Escher museum geweest in Den Haag. Dit was super leuk om een keer te zien! Daarnaast ben ik daar weer helemaal geïnspireerd geraakt. Escher maakte namelijk vooral houtsnedes. Dit bracht me nog meer verwondering voor zijn werken. Vroeger heb ik al eerder met mijn vader kleine lino snedes gemaakt, door het museum was ik ertoe gezet om dit weer een keertje op te pakken.
Een paar dagen later was ik in Amsterdam en in een aantal winkels zag ik hele coole shirts hangen. Het leek me dus super gaaf om zelf een shirt te printen.
Ik ben gaan zoeken in huis naar gutsen en materiaal voor de print, toen ik een oude lino snede tegenkwam die ik had gemaakt. Het was een leeuw die ik had nagetekend uit een boek. Ik vond het eigenlijk zo een leuke stijl dat ik het boek weer heb opgezocht.
Het was moeilijk om te kiezen wat voor dier ik wilde tekenen ik heb een aantal leuke uitgezocht en heb toen daaruit gekozen. Ik wilde een dier dat wat complexer was, maar wat niet te ingewikkeld was, dat het onrustig was op een shirt. “Sometimes less is more.” Uiteindelijk ben ik gegaan voor een combinatie van een krokodil en alligator. Ik heb een design gemaakt gebaseerd op de stijl uit het kindertekenboek dat ik had opgegraven.
Daarna ben ik aan de slag gegaan met gutsen. Ik wilde alle lijnen die ik had getekend juist behouden, omdat het dan een wat ruimer design werd dat wat minder donker zou uitkomen. Het gaat mee in het simpele van het design. Ik ben rustig aan de slag gegaan en ik vond het echt weer geweldig om te gutsen. Er is iets heel kalmerend aan het geluid en gevoel. Ik heb goed mijn best gedaan om niet te veel lijntjes over te laten, hoewel ik dat ook vaak het leuke vind aan een lino snede: De print heeft vaak extra persoonlijkheid.
Het printen was best even spannend, omdat ik maar één shirt ter beschikking had. Daarom heb ik een paar proefprintjes gemaakt op papier en merkte ik al gauw dat de print lekker veel inkt kon gebruiken. Het rollertje dat ik gebruikte was niet helemaal recht meer, dus daar moest ik goed op letten.
Uiteindelijk heb ik de krokodil geprint op het shirt. Ik heb met een pollepel en een rolletje overal veel druk gezet. Zo wist ik zeker dat de inkt zou overzetten. Ik had besloten dat ik de krokodil niet per se op de voorkant van het shirt wilde. Ik vind het altijd leuk als een shirt een voor- en achterprint heeft. Daarom had ik besloten om de krokodil bij de naad aan de zijkant van het shirt te printen. Hierdoor keek hij als het ware om het hoekje. Dat zorgde er alleen wel voor dat de inkt rond de naad niet helemaal was geprint. Daarom heb ik een klein sponskwastje genomen en het stukje een beetje bijgewerkt.
Voor de zekerheid heb ik het shirt een dag laten drogen. Ik ben echt super blij met het eindresultaat! Het was super leuk om weer een oude hobby op te pakken. Ik vind het heel leuk hoe de krokodil is geworden en vind de bruine inkt die ik heb gebruikt er goed bijpassen. Het was dus wel even spannend hoe het zou worden, maar dat maakt het extra leuk als het goed lukt!
Contrast (blog)
Voor deze opdracht was het de bedoeling dat we een 3d kunstwerk gingen maken dat een contrast uitbeeldde. Hierbij moesten we een woordweb maken en ons proces bijhouden in de vorm van een blog. We hebben verschillende proefjes uitgevoerd en verschillende media geprobeerd voor dit project.
Portfolio Website
Bij het maken van mijn portfolio, was ik nog onzeker over hoe ik mijn werk zou presenteren. Ik heb veel op de website van WDKA gekeken, waar ook projecten van studenten te vinden waren. DIt heeft mij geïnspireerd om ook een website te bouwen. Hierop kan ik makkelijk alles wat ik gemaakt heb presenteren. Daarnaast kan ik ook makkelijk aan mensen een linkje sturen als ze vragen waar ik een beetje mee bezig ben in mijn leven.
Het enige nadeel was eigenlijk dat ik nog nooit een website had gemaakt….
Om te beginnen heb ik via een programma genaamd Blocksy een template gedownload in een programma genaamd WordPress. Hierdoor had ik een makkelijke basis om mee te beginnen. (Deze sites heeft mijn vader aangeraden en ze werken heel fijn, zelf voor een beginner!) Daarna heb ik goed nagedacht over hoe de site moest worden vormgegeven. Dit was best lastig, omdat ik alle kanten op kon gaan. Ik wilde een lijst maken met al mijn projecten, waarbij de kijker niet hoeft rond te klikken om alles te zien. Ik wilde alleen ook een leuke homepage die een beetje meer interactief was.
Ik ben begonnen met het maken van een homepage, omdat ik hier de meeste creativiteit in kwijt kon. Ik heb de begin layout redelijk aangepast en het naar mijn eigen smaak gemaakt.
Ik leerde dat ik via het linker uitklapmenu makkelijk de opbouw van de pagina kon zien. Zo bestaat de homepage uit drie kolommen ieder met een stapel aan “imageboxes”. Deze deden in het begin nog niks, dus daar heb ik verschillende linkjes voor moeten maken. Ik had bedacht om in de lijst “projects” alle kunstwerken en het proces daarachter onder elkaar te zetten. De imagebox op de homepage moest dus met 1 klik direct naar de goede plek gaan op de projectpage. Dit was niet simpel, maar na een goede youtube search, kwam ik erachter dat ik een anker link moest maken op de project page. Dat zijn alle titels die je bovenaan deze pagina kan vinden! Een anker is makkelijk te creëren door middel van een #. Vervolgens maakte ik een html link aan bij de titel van het project op de pagina zelf. Door dit op te slaan, kon ik op de uiteindelijke website bovenaan klikken, om vervolgens ergens bij een project terecht te komen. WordPress maakt dan automatisch een unieke link aan. Vervolgens hoefde ik dus alleen nog die unieke link te hangen aan de imagebox op de homepage.
Ik snap dat dit misschien niet zo een duidelijke uitleg is, dus misschien is het handiger om deze youtube tutorial te kijken, om te begrijpen wat ik heb gedaan:
Vervolgens heb ik alle projecten en processen uitgewerkt. Ik kon via het linker uitklapmenu makkelijk de opbouw zien van de pagina. Hier kon ik bepaalde lay-outs van plaatjes en teksten makkelijk dupliceren en aanpassen. Zo wist ik bijvoorbeeld dat als er een fout was, deze op te lossen was in een bepaalde kolom of in een volgorde van de inhoud.
Daarna heb ik een klein stukje geschreven over de “about me” pagina. Deze had ook nog het oude thema, dus die heb ik meteen aangepast. Ik heb de kleuren aangepast naar de vaste kleuren die ik voor deze website heb uitgekozen. Daarna heb ik een aantal fotootjes van mij en mijn omgeving erin gezet, om beeld te geven hoe mijn leven er een beetje uitziet. (Via linkje hieronder!)
https://endoorfiene.nl/index.php/about/
Vervolgens heb ik alle lettertypes en kleurtjes tot in de puntjes uitgewerkt. Ik heb alle titels en imageboxes op de home page werkend gemaakt. Ik heb alle plaatjes gekozen en alle linkjes bovenin naar de goede plek gelinkt. Daarna heb ik alle imageboxen aangepast, waardoor het plaatje inzoomt als de cursor van de computer erover heen gaat. Dit maakt het aantrekkelijker om erop te klikken. Ook heb ik knopjes toegevoegd aan de header balk, waar de homepage, about me page en projects page te vinden zijn. Deze zoomen in, wederom om het aantrekkelijker te maken om erop te klikken.
Ik ben echt super trots op hoe mijn website uiteindelijk is geworden! Het was echt zeker best lastig om uit te vogelen hoe dat nou precies werkt allemaal. Dat maakte het eigenlijk best wel leuk en nog meer een beloning als het dan uiteindelijk lukte. Misschien heb ik van te voren een klein beetje onderschat hoe lang dit zou duren, maar ik heb hoe dan ook heel veel plezier gehad bij het bouwen van deze website. Het is natuurlijk een simpel webbetje, maar voor een eerste keer vind ik het persoonlijk zeker niet slecht gelukt! Ik heb veel geleerd, zeker door WordPress. Gelukkig is het een redelijk bekend programma waar veel mensen youtube tutorials over hebben gemaakt, maar stiekem vond ik het toch leuker om het zelf uit te vogelen…
Hieronder staan de verschillende pagina’s gelinkt
https://endoorfiene.nl/
https://endoorfiene.nl/index.php/about/
https://endoorfiene.nl/index.php/projects/